Ben Yaşadıkça Şiiri - Yasin Uysal

Sen gittikten sonra kimse dinlemedi derdimi
Kimseyi bulamadım gözlerime senin gibi bakan
Kızacaksın biliyorum ama canıma kıymak istedim
Babanın beylik tabancasından çıkacak tek bir mermi
Ki nasıl da tembihlerdin saklayalım onu diye
Balkona salıncak kurmak için aldığımız beyaz urgan
Ki her defasında üşenip bırakırdık seneye
Bir dolu avuç, başın her ağrıdığında içtiğin ilaçtan
Ki inat ederdin gitmemek için bir hastaneye
Bileğimdeki kesikten akacak birkaç litre kan
Ki hep o küveti satmamı söylerdin eskiciye
Hepsi beni sana yaklaştıracaktı
Ama yaklaşmak demek, ulaşmak demek değildi
O an anladım ki hiçbir zaman kavuşamayacağım
Sana dokunmak,
Seni koklamak,
Dudaklarına bir buse daha kondurmak…
Mademki artık hepsi bana yasak
Kolay yoldan koşmayacağım
Konuşacağım, seni anlatacağım onlara
Ciğerlerimi zımparalasa da nefes almak
Şu tartıştığımız komşuyla bile barışacağım
Ağlayacağım bir erkek gibi, hatırladıkça
Sen yaşayacaksın,
Ben yaşadıkça...