Lâle, menekşe ağladı,
Yüreğimi dağladı,
İçerimi dert bağladı,
Ben yârimden ayrılınca…
Bülbüller hiç ötmez oldu,
Dertlerim de bitmez oldu,
Gözümden yaş gitmez oldu,
Ben yârimden ayrılınca…
Menekşe, gül karıştı,
Dargın olanlar barıştı,
Düşmanlarım gülüştü,
Ben yârimden ayrılınca…
Güller açtı al al oldu,
Dostlara da bir hâl oldu,
Dertli gönlüm çok del’oldu,
Ben yârimden ayrılınca…
8 Mayıs 1997, Ş. Karahisar
Mehmet BicikKayıt Tarihi : 7.7.2005 10:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)