Ben Vedaları Sevmiyorum Şiiri - Emrah Be ...

Ben vedaları sevmiyorum...
Bir kapının sessizce kapanışı, ardında yankılanan yokluk gibi,
Gitmelerin ayak izini silse de zaman, içimde hep bir tortu kalıyor,
Kalbim, gidenin ardından dökülen bir sonbahar yaprağı gibi.

Ben vedaları sevmiyorum...
Çünkü her veda, biraz eksilmek demek.
Bir tebessüm kayboluyor yüzümden, bir nefes eksiliyor ciğerimden,
Ve ne zaman gelsen aklıma, içimden bir "keşke" geçiyor usulca.

Ben vedaları sevmiyorum...
Zaman, yaraların üzerine kül serpiştiriyor hep,
Saklasan da sızılarını, hâlâ orada duruyor gerçekler.
Bir mektubun son cümlesi gibi; tam da alışmışken bitiveriyor,
Belki, yarım kalan bir şarkı, ya da dudaklarımda söyleyemediğim "gitme" gibi.

Ben vedaları sevmiyorum...
Çünkü gözlerin gitmeden önce çok şey anlatıyor,
Veda ederken, dilin susuyor, ellerin soğuyor.
Ve ben o suskunlukta, bin çığlık atıyorum içimde.
Seni hapsettiğim ruhumun zindanında yankılanıyor adın.

Ben vedaları sevmiyorum...
Her gidiş biraz daha yalnızlaştırıyor beni.
Sanki şehirler büyüyor gözümde, insanlar uzaklaşıyor çevremde,
Ve ben, kendi içime gömülü bir yabancıya dönüşüyorum.

Ben vedaları sevmiyorum...
Çocukluğumun son salıncağı gibi bir şey bu;
Biri arkamdan ittiğinde, ileriye değil, geçmişe savruluyorum.
Anılar diziliyor önümde, ben ise tek adım atamıyorum.

Ben vedaları sevmiyorum...
Çünkü herkes "hoşça kal" diyor, ama hoş kalmıyor hiçbir şey.
Yüzler silikleşiyor, sesler uzaklaşıyor,
Bir tek hasret kalıyor bana, zaman ise vuslata savaş açan düşman.

Ben vedaları sevmiyorum...
Vedalar bana umut değil, yorgunluk veriyor.
Yeniden başlamak değil, hep yeniden kaybetmek gibi.
Ve her giden, biraz daha kalmayı öğretiyor bana.

Ben vedaları sevmiyorum...
Çünkü bazı vedalar, geri dönüşsüz.
Bir mezar taşı gibi ağır, soğuk, bir hazan mevsimi gibi soluk.
Öyle kalıyor işte, hep eksik, hep buruk.

Ben vedaları sevmiyorum...
Ama bazen gitmek gerek, bazen kalamıyor insan.
Ve ben, her veda ettiğimde seni biraz daha seviyorum galiba.
Çünkü her gidişinde, kalbimde daha çok yer açıyorum sana.
Ben vedaları sevmiyorum,
Kavuşmayı seviyorum ben.