Ben ve Yaş 38 Şiiri - Abdullah Çağlar

Allah'ın dediği bir nutfeydim
Annemin karnında ruh üflendi
Anne karnında bir o yana bir bu yana
Dokuz ay sonra dünyaya geldim

Arabaya dıraba, zeytine mi diyen
Daha üç yaşındayken ekmeğe giden
Üç tekerlekli bisiklete binen
İki tekerlekli bisikleti hep rüyasında süren bendim

Beş yaşında tebdil-i mekan, Kozan
Altı yaşında mavi önlük giyen
Ali Ata Bak'ı öğrenen
O yaşta hep öğretmen, hep öğretmen olacağım diyen
bendim.

Karateye seyretmeye giden
Sonra evin aynasına geçen
Kiaa kiaa naraları atan bendim

Teknoloji azdı, sokaklar vardı
Sabah akşam top oynayan
Yara bere içinde eve dönen
Okulun kalecisi olacağım diyen bendim

Yaşıtlarımın ergenleştiği
Uzadığı, büyüdüğü anlarda
Onlar gibi olamayan
Onlar gibi olmanın hayallerini kuran bendim

Sır saklayan, içinde fırtınalar koparan
Çok bilmiş edasında ansiklopediler okuyan
Cahilin teki bendim

Liseyi bitiren, üniversiteye başlayan
Hocasının konuşmasını anlamayan
O andan itibaren kitap okumaya başlayan bendim

Üniversiteyi bitiren
İşsizler ordusuna katılan
İşsizlikten depresyona giren bendim.

Ücretli öğretmenlik yapan
A'yı B'yi C'yi öğreten
Ayakları yerden kesilen
Öğrencilere neşe veren bendim

28 yaşında katibim
Yaz oğlum Abdullah
Maaşı tam, kafası bir hâl
Bekar hayatından bıkan bendim

Bir kıza gönül bağlayan
Koridorda bir o yana bir bu yana koşturan
Kendini Mecnun sanan aptal bendim

Nikah masasına oturan
İçten ve gönülden seven
Evden işe işten eve gidip gelen
Ama gene de eleştirilen bendim

Bir erkek evladım oldu
Adını Ozan koyan
İman ver, uzun ömürler ver, kabiliyet ver
Farklı ilimler okusun diye dua eden,
Onu çok seven
Ama ilgisiz ilan edilen bendim

Sekiz yıl hep eleştirilen
Onu yapamayan bunu yapamayan
Sevdiği kadından rahat bulmayan
Mecnun olmadığın anlayan bendim

Şimdi yaş 38 oldu
Gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar
Yine arkadaşım oldu
Rabbim ben yine benim
Senin rızanın hayaliyle yaşayan
Hayırlı ömür hayırlı ölüm dileyen
Bir gün sana kavuşacak olan bendim.