Oya Erişmiş - Ben Ve Oğul Şiiri - Antolo ...

Havanın benim soluduğum kısmında hiç oksijen kalmamış gibi.
Yokluğunun ağırlığında aldığım her bir nefes, zehir gibi doluyor ciğerlerime.
Direniyorum;
Artık bir sitem bile edemeyeceğim kadar uzakta oluşuna aldırmadan seninle yaşıyorum.
Sabaha çıkmaz görünen geceleri boğuyorum karanlığımla.
En deli fırtınalar diniyor boranlarımda.
Her anı, capcanlı kurşun gibi saplanıp kalıyor bağrımda.