Ben ve Deniz Şiiri - Tuncer Ölgün

Yüreğim gibi çırpınırdı deniz
Sesizce ağlaşırdık ikimiz
İçimizde deli dolu bir fırtına
Bir yanımız delice yaşamak istiyordu
Bir yanım ölmek.

Kalmamıştı yeryüzünde umudumuz
Canımız yanardı sessizce,
Küllerinde kaybolan ateş gibi.
Gece hüzün sarardı, ay hüznümüze yanardı.

Sonra sabah oldu, güneş yeryüzüne ışığını bir çarşaf gibi serdi
Doğa gülümsedi yüreğimize,sessiz ve sakince
Geceden kalan öfkemiz dinince
İkimizde yeniden yaşama umuduyla sarıldık hayallerimize