Gönül bin yol aşıp, sona yanaştı Hatta ondan öte, sonu da aştı Gönlümün deryası, aşk ile taştı Semâda ben varım, yeryüzünde ben !
Bütün karanlıkta, gece içinde Şafak zamanında, bülbül dilinde Âşık içindeyim, gönül ilinde Gönülde ben varım, âşıklarda ben !
Akan bir gemiydim, sonunda durdum Mânâ denizinden, kıyıya vurdum Bir yanan ateştim, yanıp tutuştum Mânâda ben varım, derinlerde ben !
Şu Dünya’dan geçip, gittim zannetme
Benim için yaşam, bitti zannetme
Canımı ölüme, erdi zannettme
Geçmişte ben varım, gelecekte ben !
Her güzel şeydeyim, görünmezdeyim
Bir sırrın içinde, bilinmezdeyim
Vurgunum, Ömer’im, ölmez özdeyim
Şimdide ben varım, tüm anlarda ben !
Kayıt Tarihi : 28.5.2025 00:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!