Aşkı sırtından hançerlemişlerin
Bir Hastahane bank'ında,
Veda busesi vermeden gidenlerin
Sevdim deyip sevmeyenlerin,
Halbuki nasılda sevmiştim bu Şehri
Vefasız insanlarla dolmuş heryer;
Dost görünüp, aldatanlar
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta