Ben şiirler yazarken
kelimelerin tozunu alır
can suyuyla parlatır öyle yazardım.
Ben şiir yazarken.
Biliyordum içimizde
içini çeke çeke uyuyan bir çocuk vardı
gül ektiğim dağlar hâla kardı
Ben şiirler yazarken...
Ben şiirler yazarken, kalemi
yüreğime bandırır öyle yazardım.
Ya Mecnunun çöllerinden bir avuç kum
Ya Ferhat'ın dağlarından bir tutam kekik
Ya da Keremin ateşinden bir avuç kor vardı
Ben şiir yazarken...
Zor sevda çekmek zor,
kıraç dağlara gül ekmek zor...
Biliyordum içimizde
içini çeke çeke uyuyan bir çocuk vardı
gül ekmeye çalıştığım dağlar kardı.
Fark ettim dediğimde en safir gülü
kalemime düşerdi ılık yağmurlar
portakal çiçeği kokusu sinerdi ellerime
bir sevda akşamı okunsun
seven yüreklere dokunsun diye
Ben şiirler yazardım...
Saffet Çakır
Kayıt Tarihi : 21.11.2019 17:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SAFFET ÇAKIR 12.8.2017 Naila

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!