Ne ıstırap verirse versin umurumda mı dünya?
Ateş yaksın, su boğsun, taşlar vursun kafama.
Sunduğu nefretiyle beni pes ettirecek güya.
Bilmiyor ki ben sevmeyi seviyorum.
Ergenliğimi aşk ile vurmaya çalıştı da yılmadım.
Gençliğime ölümlerle saldırdı da yıkılmadım.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta