BEN SEVDANLA YENİLENDİM
Ben seninle öğrendim.
Sevdanla doğdu batan güneşim.
Körmüşüm, karanlıklar içindeymişim meğer,
Varlığınla aydınlandı bakışlarım,
Boş bir başak gibi sağa sola eğiliyormuşum meğer.
Aşkınla canlandı düşüncelerim,
Hissetmeyi kendimden çok uzağa koymuşum meğer.
Sevginle gündüzüm ışıkla tanıştı,
Sis içinde yaşıyormuşum meğer.
Aşkınla ben beni tanıdım, kendimle tanıştıım,
Hayatta bir hiçmişim, görünmezmişim meğer.
Benim de gözlerimin içi gülermiş,
Duygularım bülbül olur dile gelirmiş,
Kalp birtek korkudan titremezmiş,
Gönül kanatlanıp göğe yükselirmiş,
Ben seninle öğrendim.
Sevilmek ne kadar da güzelmiş.
Yüreğimin de sesi gürlermiş,
Rüyalarım da gerçeğe erişirmiş,
Dünyada da cennete girilirmiş.
Ben seninle öğrendim.
Sevdaymış dünyayı yaşanılır kılan,
Sevgiymiş, yüreğin feryadını sonlandıran,
Aşkmış, yüzünde güller açtıran,
Öldüm dediği anda yeniden doğarmış insan ,
Ben seninle öğrendim.
Ben sevdanın gücüyle yenilendim.
Döndü DLGR
Döndü Dülger
Kayıt Tarihi : 21.12.2023 23:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!