Gözlerrimden dökülen bir damla yaş oldun
Boğazımda düğümlenen sen oldun
Bağrıma taş diye bastım seni
Ben sensiz bir hiçim İSTANBUL
Sen soğuk kış günlerimde içimi ısıtan
Sen alev misali yandığımda yüreğime su serpen
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta