Ben Seni Uzaktan Sevdim Şiiri - Aygül Zade

Ben seni uzaktan sevdim,
Ne adını söyledim, ne de gözlerine baktım doya doya.
Sadece kalbimle tanıdım seni,
Bir gülüşün yetti beni susturmaya.

Bir kenarda oturup seni izledim,
Her halini ezberledim içimden,
Sen bana bir kere bile dönüp bakmadın,
Ama ben seni bin kere sevdim içimden.

Sözlerin başkasına, gözlerin başka hayallere,
Ben seni sessizliğime sakladım,
Bir umut kurdum her gece,
Sonra o umudu yine gözlerimle yıktım.

Kıskandım…
Kiminle gülsen, içim burkuldu,
Ama hiçbir zaman "ben buradayım" diyemedim,
Çünkü senin mutluluğunla sustum, kendi kalbimi yok ettim.

Ben seni uzaktan sevdim…
Kimi zaman yanımdaydın, kimi zaman çok uzak,
Ama senin olduğun her yerde
Benim için bir cennet vardı, ıssız da olsa…

Bir kadın ne kadar severse o kadar sevdim seni,
Adını dua gibi geçirdim içimden,
Bazen kendime kızdım,
“Bu aşkı hak etmeyen birine mi düştüm” diye…

Ama gönül işte,
Sevdi mi susuyor, sevdi mi kabulleniyor.
Senin bir gülüşüne dünyayı bırakıyor,
Beni sevmesen de, ben seni seviyorum diyor…

Ben seni uzaktan sevdim…
Elini hiç tutmadan,
Sesini hiç duymadan,
Ama yüreğini hissedercesine…

Ve belki bir gün…
Sen de dönüp bakarsın geriye,
Ve o zaman anlarsın
Bir kadının seni, sessizce ne kadar çok sevdiğini diye... AYGÜLZADE ✍🏻