Ben seni sevdim.
Merhametini şefkatini.
Yûreğini sevdim.
Gönüllü zoru seçmeni.
Acıları yazmanı sevdim.
Yûreğine herkesi.
Sığdırdığın dûnyanı sevdim.
Herşeye rağmen.
Dik duruşunu sevdim.
Dûşmanın yıkılışında.
Ona el uzatmanı sevdim.
Bende senin gibi.
Yakılan Dûşmana.
Merhamet etmeyi sevdim.
Tıpkı senin gibi.
Bir sen beni anlarsın diye.
Kendimi Merhametimi.
Yerden yere serdim.
Yeterki çocuklar.
Însanlar acı çekmesin.
Bu yûzden seni sevdim.
Beni sen bilirsin diye.
Bir ucdan ûbûr uca.
Bir sen birde ben.
Severiz insanlığı.
Yeterki gûzel insanlık ölmezsin.!,
Kayıt Tarihi : 5.5.2017 13:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yeterki gûzel insanlık ölmezsin

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!