Yazmanın utancını almam üstüme
Cehennem olup patlayan özümü bilirim!
Gözlerin ne uzaktır, ne yakın yüzüme
O merhametsiz sözlerin yüreğini bilirim!
Ben mi uzaktayım böyle, sen mi uzak
Aynı güneşin sıcağında yandığımı bilirim!
Ne için bu mecal ümüğe oturmuş?
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta