Geceydi, düşe geldiğim anların içinde idi söylenen tüm sözler, kendi kalabalığında denk geliyordu başarıya ilmek ilmek dokunan mutluluklar. biliyordum neyi düşlersen O oluyordu. O’nu düşledikçe BEN olacağını fark ettiğimde ise adım mutluluk olmuştu. Ben, Sen, O, Biz olduk ne ala fakat gel gör ki hepsi nihayetinde ben idi. Düşlüyorum o vakit; SEN, BEN’im oluyorsun….
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta