Ben Sana Ruhumu Verdim Şiiri - Orhan Kutlu

Ayrılığa doğru gidiyor hep adımlarımız
Ellerimizin kavuşmasını beklerken.
Çaresiz bakışlar yerleşmiş gözlerimize çoktan
Beyhude çırpınışlar yüreğimizde
Ve oyalanmalar anlamsız sözcüklerde.

Biliyorum adım gibi biliyorum ki aşkım
Ne sen ne de ben istiyoruz
Bu kahredici vedayı.
Küçük ayrıntılar değil bu fırtınayı çıkaran
Mehtaplı gecelerde kara bulutlar
Sarmış ayı.

Kolaymı be sana ömrümü verdim
Bırak ömrümü
Ruhumu verdim sana ruhumu
Binlerce kez yinede gelsem dünyaya
BU ruh seni sever inan
BUnun için söz verdim Tanrıya.

Gözlerinin karasına vuruldum ezelden
İbrahimin ismaili gibi kurban ettim kendimi sana.
Nasıl bin kere tövbe ederse kul Allah'ına
Yemin ettim her gün seni sevmeye
Yemin ettim birtanem anlasana.

Yok öyle yağma yok
Bu gidişin sonu nereye biliyormusun.
Bilmiyorsunda birtanem söyle
Nereye hem de bensiz gidiyorsun
Yok öyle yağma yok.

Beraber çıktık bu yola
Sonuna kadar nereye kadar olursa olsun.
Ne olacaksa olsun sonu varsa bu yolun
Ama ayrılık olmasın
Bu yol sensiz olmasın.

Her sabah doğan güneşle birlikte
Seni yatağımda bulmak varya
İşte o yetiyor bana
Saçlarını koklamak tenini hissetmek
Aldığın nefesi ciğerlerimde.

Ölüm Azrailin gelişi derler
Alması Yaradanın verdiği canı ruhundan.
Ben ruhumu sana verdim ihanet ettim Yaradana
Gitme kal ebediyen kulunun yanında
Borçlu çıkarma beni
Azrail denen icra memuruna.