Ben sana azdım ama sen bana çoktun

Çekiyordun kendine hedefsiz bir oktum,
Dokunsam yanıyordun, saflığından korktum.
Git istedim uzaklara, gittiğinde yoktum,
Ben sana azdım ama sen bana çoktun.

Bilmesinler istedim, tutmasınlar elini,
Koklamasınlar dedim, saçının tek telini.
Bin bir bahaneyle haklıydın, ben koptum,
Ben sana azdım ama sen bana çoktun.

Anlayış beklemedim, haklıydın kendince,
Yelken açmıştın hayat, böyle sürününce.
Neler yaşamışız, olmayacak düşünce,
Ben sana azdım ama sen bana çoktun.

Unutulurmuş göz, uzaklarda olanı,
Düşmedi payımıza, yakınına varanı.
Geçti ama şiirle başımı belaya soktun,
Ben sana azdım ama sen bana çoktun.