Ben Onu Hiç Sevmedim Şiiri - Salim İpek

Ben onu hiç sevmedim ki
Yüreğimde bir yük gibi taşımadım
Gittiğim hiçbir yerde, aklımda dahi değildi
Ne gecemde, ne gündüzümde gölgesi bile yoktu.
​Gökyüzüne baktığımda, o karanlık gecelerde
Doğan ayda onu hiç görmedim.
Sabahın güneşi onunla içimi aydınlatmadı
Yağan yağmurun damlalarında,
Üşürmü acaba diye hiç düşünmedim
​Kokladığım çiçeklerde kokusunu aramadım.
Okuduğum hiçbir şiirde kendimi ona anlatmadım
Sevmeyen, belki de hiç sevmeyecek,
kalbini dillendirirken, söylediği her kelimeyi
Hançer hançer batırırken yüreğime
Hiç üzülmedim, ağlamadım, boynumu bükmedim
​Hiç umutlanmadım umudumda yoktu zaten.
Sevdasını önüme sersin diye hiç beklemedim
İş çıkışında defalarca bakmadım saatlere
Yaz demeden, kış demeden,
Kapılarda, camlarda yollarını gözlemedim
Yaralı yüreğime adını merhem diye sürmedim
​Mesela, akşamları hüngür hüngür ağlamadım
Kafamı yastığa koyar koymaz hemen uyudum
Rüyamda görmedim onu,
Sabahları aklıma bile getirmedim
"Acaba şimdi ne yapıyor" diye sormadım kendime
Onsuz geçen hiçbir güne üzülmedim.
Özlem kopmadı içimden, hasret kokmadı burnuma
Canım çayır çayır yanmadı.
​Sadece... evet, sadece içim öldü benim.
Bedenim değil, ama ruhum paramparça oldu
Ben onu hiç sevmedim dedikçe
​Aynadaki yansımam bile beni yalanlar oldu
Gözlerimdeki o büyük boşluğu gördü.
Yalanlar, koskoca bir duvar gibi önümde yıkılıverdi.
Hani sevmemiştin diye haykırdı yüzüme
Oysa ben, onsuzluğa bir kılıf uydurmuştum.
​Sevmedim, çünkü sevmek kabul etmekti gidişini.
Taşımadım, çünkü o yük ağırdı yüreğime
Aklımda değildi, çünkü her an kalbimde bir sızıydı
Ne gecemde, ne gündüzümde, gölgesi bile yoktu
Karanlığa hapsediyordu ışığı beni
​Her "sevmedim" deyişim, aslında bir çığlıktı gökyüzüne.
"Paramparça oldum" diyen o son söz,
Tüm inkarın, tüm gururun gizlediği
Büyük bir aşktı belki de.
Ruhumun bölünmesi bundandı:
Onu sevdiğimi itiraf edemeden aldığım her nefes
Kocaman bir yutkunmaydı boğazımda
​Şimdi ona ait olan her şeyi susturdum içimde.
Şarkıların sesini kıstım, eski yerlere gitmeyi bıraktım
Sanki o hiç olmamış gibi sildim geçmişi en baştan.
Ve benim her silişimde, avucum kana bulandı
​Şimdi o var, yada yok, hiç fark etmiyor artık.
O boşluğu dolduracak bir yara bulamıyorum kendime.
"Ben iyiyim," diyorum herkese, zoraki gülümsüyorum
Unutmak için harcadığım hayatı
Ona bir nefes diye adamak isterdim halbuki
​​Ve biliyor musunuz?
Onsuz daldığım uykular hiç rahat değil
Onsuzluğun soğukluğunda
Yastığım da buz gibi üstelik
Yarı uyanık uykulardan gözlerimi her açtığımda
Onu kaybettiğimi hatırlıyorum
Ben onu hiç sevmedim derken bile
Ondan başka hiç kimseyi sevmedim aslında
Ben bu dünyada, o yokken,
Ne güneşin doğuşuna sevindim, ne bir çiçeğin açışına
Sevmek, onu hiçe saymaksa eğer;
Evet ben onu hiç sevmedim.
Çünkü o, benim ruhumu yutan büyük karanlıktı
Ve bu karanlı benden alan hiç bir ışığı sevmedim.