Şimdi mevsim yaz.
Dudakların tuzlu,
asmalarda üzüm salkımlarını andıran siyah gözlerin dalgın,
hudut boyları gibi ıssız tenin beni tenhalara çağırmaktadır.
Gözlerini gözlerimden sakınarak
“Sus” diyorsun, “sus.”
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
