Unutulmaya yüz tutmuş geçmişimden,
Çekiyorum cımbızla bir tane,
Sen varsın.
Bir tane bir tane daha çekiyorum,
Hep sen varsın.
Ama unutulacaksın ben ölünce.
En çok ona üzülüyorum.
Yıllarca peşi sıra koştum durdum.
Güldürdün, mutlu oldum güldüm.
Ağlattın, oyuncağı elinden alınan
Çocuklar gibi ağladım.
Bütün gençliyimi harcadım,
Ümitsiz aşkına.
Ömrümü verdim ömrümü,
Hayatımın her köşesinde vardın.
Nasıl unuturum seni demiştim,
Gülmüştün.
Çok seviyorum diyince,
Başını eymiştin.
Sensiz hayat olmaz demiştim,
Alış, demiştin.
Ama bak göreceksin.
Unutacağım seni;
Ben ölünce...
Kayıt Tarihi : 13.2.2008 20:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
dileğimiz sevenler çok yaşasın ve sevgilerinin huzuru içinde göçsünler bu dünyadan.. Ölüm; korkulacak bir son değildir. Ölümden sonra da sevdiklerimiz bizimledir.. Boşverin dünya unutulsun.. Çivi çakıp kalacak olan var mı orada?
+10
Başarılar.. Başarılar..
Güzeldi kutlarım saygılar...
TÜM YORUMLAR (5)