Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Ben öldüm
Ağır geliyor yokluğun yâr..
Tutamıyorum artık sabrın ipini..
Ha koptu ha kopacak..
Bir sen-i ben oluyorum her yere düşüşümde..
Geceler tutsak..
......Kırılmış ömrümün ayakları..
Hem yetim kaldı, hem öksüz bu aşkın adı..
Sızlıyor bak işte...
Sözde kabuk bağlamış yaram..
Soğuk duvarlar çöküyor üstüme..
Sen- sessiz-ben-öldüm...
Meral Kartal
Güzel bir anlatım.
Beğeni ile okudum.
listeme aldım.
Tam puan
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta