Neymiş şiirle yatıp kalkıyormuşum.
Kolay mı sanıyorsun perdelerini üzerine çekmiş karanlığı tekrar ve tekrar doğurtmak kelimelerle...
Yıllar önceydi; kulağıma eğilip bir şiiri fısıldayan kadının dudaklarındaki intiharım.
Ceplerimde biriktirdiğim telefon kartları vardı ama ölüyorum diyebilecek kadar dakikam yoktu o gün.
Ne tesadüf ki yakacak bir sigaram da yoktu(!) soğuyan yüzüme üfleyecek kadar.
Birkaç kitap vardı kokladığım.
Altı benim için çizilmiş satırları tekrar tekrar otopsiden geçirdim.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta