Artvin'den Borçka'ya ta İstanbul'a
Savrulduk dört yana Afkanistan'a
Köhne yürek zor dayanır hicrana
Tuzsuz aşı,yarsız başı ben neylim.
Koca şeher,koca evde ben yalnız Üç çocuk üçüde mühendis oldu.
Bir bacım var oda sormaz hayırsız Yadıma düştükçe gözlerim doldu.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




yedi sene sonra önüme çıktı.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta