Ben Masal Değilim Şiiri - Fevzi Emir Yılmaz

Ben Mecnun değilim, sen Leylâ’m olma,
Kavuşmak isterim ben sevdiğimle.
Ayrılığa değil, vuslata açım,
Sadakattir vazgeçilmez ilacım.

Düşemem zindanlara, Yusuf değilim,
Züleyha’m olmanı istemiyorum.
Mısır’a sultan olmak neyime benim?
Sevdiğimle yaşlanmaktır en son dileğim.

Aslı olma bana, sevmem ateşi,
Kerem gibi yanmak istemiyorum.
Hem sevip hem ayrı kalmak kolay mı öyle?
Hasrete katlanmak istemiyorum.

Öyle şirin şirin süzme gözünü,
Ben Ferhat değilim, uzak dur benden.
Bende yürek yanmaz senin derdinden,
Ecele dek ayrılamam ben sevdiğimden.

Kamber değilim ben, sen Arzum olma,
Çekip gideceksen gönlüme dolma.
Yarım, yalan sevdalara gelemem artık,
Ne kendini ne beni boşuna yorma.

Seveceksen bir ömür benimlesin,
Başka türlüsünü kabul edemem.
İsterse bu aşkı kimse bilmesin,
Bir gün ayrılığa, bir gün aşka gelemem.

Sevda dediğin şey yarım kalamaz,
Yolun ortasında dizgin atılmaz.
Bir omuz aramam yüküme amma,
Bizde tek başına yar bırakılmaz.

Ne nazına mecburum, ne kaprisine,
Sürüsüyle yar olsa da yol birisine.
Sen sâdık ol yeter ki sevdadan yana,
Ben bir ömürü yol eylerim aynı limana.

FEVZİ EMİR YILMAZ