Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
erkenden göçüp gitmek geçerken aklımdan
yakalandım
yağma yok dediler,kal
kaldım
çekildim
ağlarda çırpınan balığın
yalnızlığına
altı üstü bir sestiler
sustum
en olmadık sofraları süsledim
Tebrikler çok duygusal anlamlı herkesin kendinden bir şeyler bulacağı bir şiir selam ve saygılarımla
Ben hayatta bir tek sevmeyi sevdim.Çok güzel.
'içlendikçe dışlandım
dışlandıkça içlendim
geçemedim bir türlü
insan kaynaklarının
kişilik testlerinden '
bu bölüm çok hoş...
ilk kıtadaki çocukluğumda da anlatımı bölüyor. başka şekilde ifade edilmesi daha çarpıcı olabilir.
fiinalden bir önce konu dağılıyor gibi. ama final toparlıyor.
saygılarımla
aynur özbek uluç
Sitemkar... Güzel akıcı bir anlatım... Kutlarım... Sevgiyle kalın...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta