Ben köy çoçuğuyum
Yamaçlara yaslanmış kerpiç ve toprak kokan evlerde büyüdüm
İki göz odalı evlerde yer yatağında uyurdum kardeşimle
Çoçukluğun tüm masumiyetiyle çeşmelerden plastik bidonlarla su çekerdik
Akşam olunca uyuya kalırdım sıcak sobanın başında öylece
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Tebrik ederim.
Yüreğimizi nostalji hastalığına düçar eden güzel şiirinizi beğenerek okudum.
Yüreğinize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta