Ben Kadınım Şiiri - Aysel Kumru Korkut

Asırlardır ezilmişliğin sesini taşırım nesilden nesile,
bir yanım direnmenin türküsünde,
bir yanım nakış işleyen uysal elimde.
Sessizim, suskunum,
suskunum ölesiye.

Taş da olsa aşım,
yıllardan beri pişirir
sofranıza taşırım.
Şiirin sevecen sokaklarında
yazılmamış sözler ararım.
Hiç söylenmemiş şarkılara
güfteler yazarım.

Bebek emzirir, çocuk büyütürüm.
Karlı dağ doruklarınca umutlarım;
tuvali çekip havaya asar,
asırlar boyu ezilmişliğimin
boyasız, fırçasız resmini yaparım.

Ben de varım heyyyyy!
Ben de varım.
Fabrikada, büroda, okulda,
Adım başı ırzına geçilen sokaklarda,
Güneydoğuda, Kuzeybatıda,
tarlada, yaylada, tahta başında,
heykelde, kemanda, piyanoda,
Sri Lanka'da, Kanada'da,
dünyanın her yanında
yüreğimin ince sızısıyla
varım ben.

Ben hepinizin annesiyim.
Ben kadınım.
Etimle, kemiğimle,
bir yanım direnmenin türküsünde,
bir yanım ağıt yakan gözlerimde.