Ben Kadınım.... Şiiri - Melek Rüzgar

Ben kadınım....
Taa Havvadan beri.
olmaz ise olmazıyım bu alemin,
Elinin değdiği yerde çiçek açan,
Sesi bülbüle ilham,
Tatlı diliyle,tertemiz kalbi ile,
sadakati ile,merhameti ile,sevgisiyle,
Ben kadınım.....

Ben kadınım....
toprak kadar verimli.
Ben kadınım....
insanlığın dört mevsimi.

Ben hayatı öğreten en iddalı öğretmen,
yuvanın dişi kuşu,
hiç bir okulun veremeyeceği en büyük ünvanın sahibi,
Anne......
teni ipek,kokusunu güzelliğini gülden alan,
gülüşü ömre bedel,
hayata olan azmi ile,
ben ilaç gibi sevgisi ile,
kadınım.......

Ben kadınım....
sevdimi ölürcesine,
üzüldümü papatyanın yaprak dökmüş haline,
savaşınca,bir dağa benzeyen siperiyle,
anlatıldığında ise,kelimelerin kifayesiz kaldığı.

Ben peygamber doğuran,
Fatih'lerin annesi,Nene hatun,Zübeyde hanım,
ben her derde her güçlüğe dayanan,
sevdiği için canını ortaya koyan,
kadınım.........

,