Ben İstanbul Olsaydım Şiiri - Sena Nur Dinç

Ben İstanbul olsaydım,
En güzelinden bir kız kondururdum Üsküdar'a.
Taksim'in kulağına insan gürültüleri takardım,
Çamlıcanın saçına ihtişamlı bir manzara.
Balık ekmek arasına bir kaç mutluluk sıkıştırırdım.
İki yakamı iki köprü ile düğmelerdim Marmara Boğazı'na..

Ben İstanbul olsaydım,
Üst üste binmiş binalar dizerdim taş kaldırımlı sokaklara.
Güvercinlerle kucaklardım Eyüp'ü,Beyazıt'ı..
Maviye boyardım gökyüzünü,
Denizden sahile savrulan suları..
Fatihi taşırdım göğsümde büyük bir gururla..
Savaşları aşılmaz surlarla kuşatırdım,
İskele kıyılarını yosun tutmuş kayalarla..

Ben İstanbul olsaydım,
Birçok romanın konusu, birçok şairin şiiri olurdum.
Göğe dikerdim Sultanahmet'i,Çemberlitaş'ı,Galata'yı,
Boğazıma düğümlerdim kıyılarıma vuran hırçın dalgaları..
Tarihin kalıntılarını işlerdim Rumeli Hisarı'na.
Adaya fayton sesi, denize vapur sesi fısıldardım,
Eminönü'ne biraz telaş, biraz da kargaşa...