Ben hiç ağlamam...ağlamam ben.

Ben ağlamam.... ağlamam ben....
gidenlerin ardın dan gözyaşı dökmek
yakışmaz bana
nerde gördün ağladığımı nerde nezaman
o ağlayan içimdeki zavallı çoçuk
gözünün yaşının dindiğini hiç görmedimki
o herşeyi büyütüyor
o gelecekten öcü gibi korkuyor
o sensizliği hiçmi hiç sevmiyor
ah ah sözümü dinletemiyorum
benim gibi olmasını öğretemiyorum işte....
o sokak lambasının ışığından hiç vaz geçmedi
o hep seni bekliyor
olur olmaz herşeye ağlıyor
senin yüzünden sensizlikten
verdiğin umutlar la dolu kucağı
o köşe başında hala
çocuk işte
seni bekliyor
ben se biliyorum gerçeği hiç ağlamıyorum
tıpkı bir tıpkı bir heykel gibi
hiç gözümü kırpmadan
hiç kımıldamadan
öylece bekliyorum...