Ben hep senden önce yalnızlık dergahında hatme ederken elemleri
Açardım elimi semaya.
Terk etmişken aşk beni, sakladım hep o şarkıyı ufuklara...
Ben hep mübrem yalnızlığımla ölürken,
Güneş doğmazdı sabahıma.
Kefenimin cebi çürümüş güllerle dolardı..
Bahçemi tayfunlar yıkardı.
Ah, Günebakan! zamandan bezmiş,
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
Devamını Oku
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta