Kurak bir çölün ortasında
Gülümseyen bir vaha kurulacak bir gün
Ben halkım
Hep ileriye, yükseklere çağlamaktır kaderim
Kimi gün Beyazıt meydanında sırtından vurulan Özgürüm
Kimi gün geleceğe asılan Deniz
Vietnamlı çocuğun gözlerinde ki Aslanım
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta