Ben hâla o eski benim
Ben hâlâ o eski benim hiç değişmedim.
Bir elimde sigara diğer elimde kalem.
Bir garip şair'im işte, ve yazdıklarım aşk değil.
Mecburiyetten yazıyorum işte,
yazdıklarım toplumsal yaralar.
Dilimde türküler yanar dilim tutsak.
Mart geçer ömrümün üstünden yalın ayak.
Önce Gazi olurum ardından Ümraniye.
Ben hâlâ o eski benim.
Eski bir şair yeni bir şiir toplumsal bir yarayım.
Ben hâlâ o ezginin içinde o duvarın dibindeyim.
Newroz ateşinin başında,
ve inadına onyedi yaşındayım.
Ben kimmiyim ben Halepçe'yim.
Ben Qamişlo'yum.
Ben hâlâ o türküyü mırıldanıyorum.
Oy dere Kızıldere diye.
Ben buyum işte.
O unutulmayan tarih.
O kapanmayan yarayım.
Ve Mart geçer ömrümden.
Ben yaşlanırım.
Acım tazelenir efkâr basar debreşir yüreğim.
Ben gün sayarım.
Ömrüm gülden kaçak.
Sevda bana uzak aşk bana yasak.
Ben o yaslı şiir'lerin derbeder kalemiyim.
Ben o eski benim işte.
Ben hiç değişmedim.
şiir: mehmet raşit er
Mehmet Raşit ErKayıt Tarihi : 14.3.2011 18:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!