Ben kuyu rengim soğuk kör
Ellerimde dünya dönüyor ne çok dönüyor
Gülümse baharın koynunda yeşeren selvi
Aklım ne çok hapis ne çok deli bir bilsen
Adını söylemeye utandığım o yunak
Kalbimi sökeceğim ihtiras zülfün telinde
Yarin dudağı heyhat katran döken geceye
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta