Ben Erken Gider Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Yandı bağrım sahra oldum çöl oldum
Suya düştüm sırılsıklam göl oldum
Hâk karıştı ben eriştim kul oldum
Bu s.efile hâk kefildir ben gider

Kargalar kediler itler uyandı
Bahar geldi yeşil otlar uyandı
Yorgana sığınan bitler uyandı
İtimi bitimi aldım ben gider

Hayaller umutlar düşte kalınca
Yorgan kısa ayak dışta kalınca
Bana gelen bahar kışta kalınca
Eli ayağımı çeker ben gider

Seneler günleri kovalar burda
Şirk gölüne dönmüş ovalar burda
Söyleyin beni ne oyalar burda
Bu dünyadan o dünyaya ben gider

İnanıp bağrıma basmışım Hâkk'ı
Ayan beyan sana bütün telakki
Nasıl anlatayım ben sana Hakkı?
Hû'dan gelip şimdi Hayy'a ben gider

Sezai diyor ki uyan kaderim
Hani yetmez dersen sen de kederim
Allâh çağırmışsa deme niderim
Geç kalma! ardımdan, ben erken gider.