Ben doğduğum gün ölmüştüm.
Daha ilk gözyaşlarım düşmemişken yanaklarıma,
Ya da çıkmamışken kelimelerim parça parça ağzımdan,
Kendimi karanlığın tam da ortasına buldum.
İçimden bir an olsun kurtulmaya çalışmak da geçmedi,
Çalışsam kaçabilir miydim sanki?
Umudumu bu denli yitirmişken,
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta