uzaklarda almışız hep nefesleri, hayallerimiz yalnız, ağlamamız yalnız, gülüşler yalnız, sensiz; kimsesiz kalmış gözyaşlarım. binbir tane mesele, dağ olmuş üstüme kalkmış, gölgesi dahi üşütür, dondurur adamı. ben bu dağı deviririm, ben bu kervanı alır götürüm diğer ucuna.
ama ben yoruldum, ama ben sıkıldım, sallanıyor rüzgarında her bir tarafım, donuyor göz yaşlarım yere düşmeden daha...
sabır diyorum, sabrın sonu diyorum, inanmıyorum kendime başa dönüyorum... yoruldum melek yüzlüm artık kalmadı mecalim. ya bi rüzgar alıp çarpmalı beni sana ya da artık gömmeli bişeyleri toprağın altına. huzursuzum, huysuzum, yorulmuş yüreğim çırpınıyor beni hayatta tutsun diye. heyecanımı kaybetmişim, yaşamıyorum sanki,..
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta