Ben Böyleyim bilesin3

Ertuğrul Temizyürek
410

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Ben Böyleyim bilesin3

Ben seni çekemem, çekeceksen sen çek beni
Ben seni sevemem seveceksen sen sev beni
Benim kaderim bu, bu yoldan dönüşüm olmadı
Olmasıda imkansızdanda öte zaten olamazda
Hem bıraksalarda beni
Ben de artık bırakamam bu işleri
Alışmışım ben artık kanıma işlemiş
Hiç tövbe etmedim etmemde
Hiç pişman olmadım olmamda, ama
Benim tek üzüldüğüm nokta sendin
Her ayrılışımda her yanından kaçışımda
Gözlerine bakarak sana her yalanlar söyleyişimde
İçimin nasıl titrediğini bilemezsin
Ama alışıyor insan yalanlara
Alışıyor aldatmalara, kandırmalara
Ben kendimi bile kandırmışım ki
Senden yada bir başkasından ne anlarım
Ben ruhumu bile yalanlarla kandırmışım ki
Bedenimden, sevgilimden, eşimden ne anlarım
Ben sana anlatamam anlamak istiyorsan sen anla
Herşeyi benden bekleme birazdan sen git benim suyuma
Madem ki gitmiyor bu işler hoşuna
Ya görme, ya duyma ya da bilme
Ve benimle anlamsızlıklar içinde uğraşma
Ben seninle uğraşamam tek derdim sen değilsin
Bana bulaşma
Ben diyeceğimi dedim boş yere ağlama
Ben nice yalvarmalar duydum
Nice ağlamalara şahit oldum
Hiç tınmamışım
Boş versene sevgilim
Benim kalbim katılaşmış bir kere
Ben kendime bile hiç acımamışım, ki
Sana mı acıyacağım
Boşuna uğraşların, boşuna yalvarışların
Hep boşuna
Ve söyleyim sana
Böyle yaptıkça hiç gitmiyorsun hoşuma
Ben seni anlayamam, beni anlayacaksan sen anla
Ben benden bile uzaklardayım ki sana nasıl yakın olayım
Benim gözüm kendimi bile görmüyor ki sizleri nasıl göreyim
Ben artık ben değilim dünyanın bilinmezliklerindeyim
Her zerrem alışmış çilelere, her zerrem yemin etmiş
Sır tutacağım demiş benimle inatlaşırcasına
Ve kaderim yakama yapışmış
Sanki hayatımı benden alacaklıymışcasına
Ve bende kendimi feda etmişim
Sanki kurbanlık koyunmuşcasına
Ben hiç kimseyi yarı yolda bırakmadım
Ben sadece benimle olanları bazen
Müsait yerlerde bıraktım
Eğer ki sende müsait yerde inmek istiyorsan
Neden, niçin diye sormadan
Senide indiririm hayatımdan
Benimkisi hayat mı bilemem
Ama dünyaya her gelişimde
Her ölüp dirilişimde
Yine başlıyorum nedense
Bıraktığım, bırakıldığım yerlerden
Bu benim değil bu içimdeki binlerin
Onbinlerin yüzbinlerin
Her öldüğümde, öldürdüğümde
Dirilmelerimin hayatı
Ben bıraksamda onlar beni bırakmaz
Onlar beni bıraksalarda ben onları bırakamam
Ya onlarla birlikte yok olacağım
Ya onlarla birlikte yeniden doğacağım
Ve ben var olurken yok olmayı
Yok olurken de yeniden var olmayı seviyorum
Tanrı ile birlikte yürümenin
Onunla birlikte hükmetmenin zevkindeyim
Ben onun emrindeyim, onun gölgesindeyim
Ve Tanrı beni görevimi yapmış saymadan
Ben yolumu ayıramam Tanrıdan
Bilesin,

Ertuğrul Temizyürek
Kayıt Tarihi : 21.4.2014 14:55:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ertuğrul Temizyürek