yürüyorken seni götürecek olan vapura
ağlamak geliyordu içimden hemde hıçkıra hıçkıra
ağlamadım..
görmemeliydin yıkıldığımı
güçlüydüm ben ne de olsa
dağ derdin biri sana sorsa
gittin...
görmedin evet ama yıkıldım.
artık sadece bir enkazdım
iskelenin kenarında öylece oturan.
çaresizce sigara arandım ceplerimde
neredeydi bu kahrolası nerede, nerede?
dur helee
hatırlamıştım
üç gün öncesiydi sanırım
hastaydın ve sigara istemiştin
ben de kızmıştım
-sen bırakırsan demiştin
-ben de bırakırım
tabi yaa
ben o gün sigarayı bırakmıştım.
sen yoktun sigaram yoktu
işte bu kadarı çoktu
işte şimdi isyandım
isyan ve gözyaşı.
ağladım...
ağladım...
ağladım...
hiçkimseye aldırmadan
başımı önümden hiç kaldırmadan.
hani ben dağ idim
bak işte boynumu eğdim
kimseye eğmediğim başım önümde
ağlamayı bilmeyen ben yaşlarla gözümde
yeminliyim hala son sözümde
ben bir tek seni sevdim.
Kayıt Tarihi : 1.3.2006 21:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!