Ben,bir tek annemi sevdim
Bir kılıf gibi giydim,onun sonsuz yalnızlığını
Bu kara,titrek,ürkek bedenime
Daha güçlü,daha dik oldu o zaman başım
Daha yıkılmaz,daha sert oldu kaşlarım
Daha kuru,daha keskin oldu bakışlarım
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta