Yukarıdan bakmalıyım, en yukarıdan. Arşın bilmem kaç üst mesafesinden seyretmeliyim.
Gerektiğinde şeytanın avukatlığını yaparken kaç meleği idamdan kurtardığımı, kaç iç çatışmada CLAUSEWITZ ın, SUN TZU nun savaş sanatı perspektifiyle zafer sarhoşluğunu kapılmadan zaferler kazandığımı... İdeallerime, hedeflerime, değerlerime, ilkelerime ihanet etmeden ve kırık değerlerin, kırık umutların, kırık sevda ve özlemlerin tenimi tırmalamasına ve uykularımı kaçırmasına izin vermeden... nelerin üstesinden geldiğimi biliyorum.
Arşın bilmem kaç üst mesafesinden bu keyifli bilişi seyretmenin özsaygınlığını yaşıyorum...
Çünkü arkamda bıraktığım herşey
geçmişin
zaafların, korkuların
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta