Ben Bir Öğretmenim Şiiri - Seyrani Göl

Ben bir öğretmenim.
Sırlar fısıldarım küçük yüreklere,
Uçsuz bucaksız çölleri,
Yeşertecek tohumlar ekerim.

Ya olur ya olmaz demem,
Bağ bozumudur düşlerim,
Çiçek çiçek hayallerim,
Saklıdır her bir izde gizem.

Azgın nehirlerden geçmeyi,
Huzuru bozan fitneyi,
Karanlığa boyun eğen
Mum ışığını güneş yapmaktır niyetim.

Sırtımda taşırım nice suskun hikâyeyi,
Kalem tutmayan ellerde hayal olurum.
Gözlerinde yitenleri yeniden bulurum,
Bir kelimeyle dünyaları kurarım.

Sınıfımda yalnızlık barınamaz,
Çünkü her çocuk bir yıldızdır bende.
Kimi solgun, kimi parlak,
Hepsi yerini bulur kendi göğünde.

Tahta başında değil sadece,
Bir gönülde dururum sessizce.
Bir çocuk gülümsedi mi içten,
Bilirim, mevsim değişmiştir gizlice.

Ne bir alkış isterim, ne ödül, ne de kürsü,
Bir yüreğe dokunmak yeter bana.
Bir gün bir öğrencim "Seninle başladı" derse,
İşte o an biter içimdeki susku.

Bilirim, her filiz hemen boy vermez,
Sabırla beklerim yağmuru, güneşi.
Yıkılsa da bazen umut eşiği,
Yeniden örerim sevgiden bir nefes.

Bir avuç ışık taşırım karanlığa,
Yarınlara ekilen her umutla yaşarım.
Adım silinse de zamanla tahtalardan,
Ben her öğrencimin yüreğinde kalırım.
S.GÖL