Ben bir öğretmenim Şiiri - Mehmet Nabi

Karanlık bir gecede
Kara toprağın karanlığında
Yol almayı öğreten
Billur bir taneye, bana da öğretti
Bulutların, ekmeğin ve zeytinin hakkını

Ben bir öğretmenim
Dünyanın bir ucunda
Ağlasa bir çocuk, açlıktan
Bir baba öldürülse
Bir anne gözlerini yumsa
Arkasında bir çocukla
Virane bir yer döşeğinde
Bir serçenin kanadını kırsa
Serseri bir sapan taşı
Bir damla kan düşse toprağa
Bulut olur ağlarım
Mahkûm ederim kendimi
Sayarım ki bütün suç bende
Taş atan ele, tetik çeken parmağa
Hiç mi bir şey veremedim
Vah bana, vahlar bana

Ben bir öğretmenim
Yüreği elinde bir adam
Yüküm, inci ve mercan
Gözlerin elasında, karasında
Bulduğum bir ışık
Sevincimdir, yarınlara dair
Umudumdur, aşkımdır
Işığı, söndürmeden çıkarsam aydınlığa
Ne mutlu bana

Ben bir öğretmenim
Geçmişten ve gelecekten
Sual edenim
Geçmişin hesabı bana sorulur
Geleceğin izleri bendedir
Bilirim, hesabım ağırdır
Sırtımdaki Kaf dağıdır
Allah’ın yarattığı bir dimağda ışık yakamazsam
Vebâlim ağırdır

Ben bir öğretmenim
Yüreği elinde bir adam
Güllerin defteri bendedir
Gülistanın anahtarı bende
Bendesiyim bu toprağın
Gecesinde, gündüzünde
Yağmurunda, çamurunda
Bozkırında, yamacında
Bendesiyim bu toprağın
Bu toprağın insanı
Gülerek uyanacaksa yarınlara
Neşeyle bakacaksa, deniz kokan ufuklara
Bendesiyim bu toprağın

Güzel yurdumun güzel insanları
Gülecekse, benimle gülecek
Benimle kanat çırpacak
Aydınlık ufukların sabahına

Yük ağır, menzil uzundur
Hayat sürprizlerle doludur
Yıllar sonra görsem ki
Güllerim boy atmış, sürgün vermiş
Kimi öğretmen, kimi hâkim, kimi memurdur
Mesleğimin en güzel yanı budur

11.11.2007