Ben Bir Kum Tanesiyim Şiiri - Faruk Bilg ...

Ben bir kum tanesiyim
Bir kaya parçasından kopmuşum
Yıllar içinde ufala ufala
O dere senin bu sahil benim gezmişim
Deniz coşmuş ben uçmuşum
Durulmuş güneşte yanmışım
Hem ne yanış, kavrulmuşum
Ama hep mutlu olmuşum
Ben bir kum tanesiyim
Bazen iki aşığın dizinde bulmuşum kendimi
Bazen koşan çocukların izinde
Bazen de ağlayan bir bebeğin gözünde
Gözyaşı da değmiş üstüme yani
Hüzünlenmişsem de arada
Hep mutlu olmuşum
Canım yanmış da olsa
Ben hep mutlu olmuşum

Ben hep mutlu olmuştum aslında
Eskiden hep mutluydum yani
Ta ki üzerime o koku sinene kadar
Kaç deniz suyu yıkadı oysa
Kaç güneş helalledi de çıkmadı
O gün hiç unutmam
Yine coşmuştum bir dalgayla
Düştüğüm yerde birden
Göz göze geldik onunla
Ben ona baktım şaşkın
O bana baktı cansız
Ruhumu bedenimden çekti
Gözünde saklı kalmış o ifade
Ruhum yerine o koku yapıştı sineme
Kaç deniz suyu yıkadı
Kaç güneş helalledi de çıkmadı
Küçücük bir bedendi
O koca gözleri taşıyan
Sonra öğrendim Aylan’mış adı
Onun gibi niceleri varmış meğer
Ama benim gözüm ona değdi
Ondan sebep bu koku var
Koku dediysem yanlış anlaşılmasın
Aylanın kokusu değildi hayatı bana zehir eden
O masum yavrudan kim zarar görür
Benim üstüme sinen koku
Yine sonradan öğrendim
Sahile vuran
Çürümüş vicdanların kokusuydu
Kaç deniz suyu yıkadı
Kaç güneş helalledi de çıkmadı
Çıkmıyor