Ben bir küçük ceylanım
Tek başıma yaşarım
Annem babam yok benim
Hep üzülüp ağlarım
Zalim bir avcı vurdu
Annem ile babamı
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




zalimler çok hep ayırmaktalar tebrikler
Ceylanları kimse anasız babasız koymasın.Şiirinizi kutlarım.
Mehmet Özer2
Elvancigim,siz harikulade COCUK siirleri,de yazarsiniz cünkü bu siiriniz tam bir cocuk siir,i! benim bir degerli tanidik agabeyim(üstad) vardi 22 siir kitabi yayinlandi kitablari fazla rabet görmedi haliyle ama iki cocuk siir,i kitabi ile iki daire aldi :))yani kazandi...ben sizin cocuk psikolijisinden anladiginizi düsünerek bunlari yazdim...tebrikler ve sevgilerimle...
şiire sevgiler....
Çocukları sevindiniz sanırım. Güzel bir anlatımdı. Tebrikler
Çok hoş bir çocuk şiiri olmuş.
Yüreğinize sağlık.=:)))
urfa dağlarında gezer bir ceylan...yavrusu yitirmiş ağlıyor aman...türkü tadında bir şiir...saygılar...bahti...
ya nasıl şiir bu...
kırmızı başlıklı kız gibi...
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta