vela'ya- tekrar dan
Kalbinin üzerine attığım her mermiyi,
Sen ölüm mü zannettin?
Oysa ben hava delikleri açıyordum.
Bütün nefessizliğine yüreğinin...
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




ölüm nedirki?ölüm bakıştır,sözdür ve belkide yalandır.Bir bardaki masada kendine ait doğruları öğrenmektir ,tüm yanlışlarına rağmen.işte bu da nefes alamamaktır.Yaşadığını sandığın çam ağaçlarının içinde,bir sabah uyandığında onların sadece odun olduğunu hissetmek?evet bu bir soruydu,bu neydi peki?şiir yazmaktan daha güç olandı belkide...TEBRİKLER okyanus (yazan:çöl)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta