Ben bir Deliyım Şiiri - Rasih Hacıkadiroğlu

“Ben Bir DELİ’yim…”

Adım yoktur benim.
Ocağa girdiğim gün
Yeminle beraber saldım onu.
Bana sadece Deli derler…

Çünkü aklın çekindiği yere
Biz gönüllü ineriz.
Delilik bize en kutsal rütbedir.
Biz deliyiz ama akılsız değiliz.

Akıl der ki: “Hayatta kal.”
Biz deriz ki: “Ölümden ne korkacaksın?
Yeryüzü bir kapı, gökyüzü bir başka kapı.
Birinden girer ötekinden çıkarsın

Ve şunu bil:
Delilik, cesaretin en keskin hâlidir.
Bizim gibi olmayı çok denediler…
Ama kimse ölümün soğuk nefesine

Bizim kadar yakın duramadı.
Onun sıcaklığını göğsünde
Hissetmeden Deli olunmaz.
Son sözüm şudur:

Eğer bir gün meydanda kalırsam,
Taşlara kazısınlar diye vasiyetimdir:
“Meydanlarda kalırsam yazılsın taşa;
Kaderde ne varsa o gelir başa.”

Ben bir Deliyim…
Ve kaderime varsa Şehadet;
Merhaba hoş geldin derim.
Rütbelerin en şereflisi derim...