BEN, BİR DEDE OĞLU
Kışın ökçe kopartan çamuru, yazın anamızı ağlatan tozu,
Kızıl yazının… Lan çimen, var mı çimen? İstisnasız atlardık…
Sümüklü bütün köy çocuklarının, çayda yüzmekti tek kozu,
Cepleri silme dolu şalvarları çıkarana kadar, sabredemez patlardık.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Şiirleşmiş bir Dede Oğlu hikayesi. Çok hoştu okumak. Destansı bir şiirdi ama bu şiirde her şey gerçek.
Yüreğinize, kaleminize sağlık Yılgın Yağmur, kutlarım.
Dedeoğlu'nun şiirsel hikayesi ve hatta özeleştiri ya da kendini sorgulaması öylesine akıcı bir dille yazılmış ki... Okur şairle beraber bir yolculuk yapıyor dizeler arasında...
Kaleminize sağlık sayın Nebi Ünler...
Şiirin kendi kimliği içerisinde hareket ederek,imge ve iç ses, ,ve de, bilgi birikimi ile duygu yükünü birleştirerek yazılmış güzel bir şiirdi. Kutlarım
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta