Ben,
bana bakan kalbine,
gözlerim seni ararken düştüm.
Ben mi kayboldum orada,
yoksa benden öte mi susup kayboldu ilk defa?
Bilemedim...
Yüreğimi anemon çiçeğinin hüznü sararken,
bir anda kırk çınar boyu kapılar açılır.
Ben mi geçerim eşiğinden,
yoksa sırrın mı çeker beni?
Bilemedim…
Senin bir fısıltınla,
yaprağın aşka durmuş yüzünde doğarım.
Bir susuşunla,
kutsal nehirlerin derin sularına
hasretimi yanıma alır da
batarım.
Olur da bir gün gidersen bil ki;
Ben bana yaramam artık.
Soluk alır başını gider de,
ben hiç bende kalır mıyım?
Ey yâr…
Sende gizli olan sırları
ne biri bilir,
ne gören olur.
O sırlar ki, seni bulunca açılmaz,
aksine gece gibi âlemin üstüne örtünür.
Kendinden vazgeçmeyi öğrenemeyen,
seni bulduğunu sanır da,
hepsi hüsrana bürünür.
Bilirim, senin hasretin bana bir çöldür.
Her kum tanesinde seni duyarım,
ama ne bakmaya,
ne dokunmaya kıyarım.
Özlemin bir tufan olsa,
her şey dağılır, yıkılır da,
bir ben yıkılmam.
Ah vuslatı imkânsız sevgili…
Bir tek sensizliğin adı yoktur
şu koca evrende,
ama bana bu da nafile!
Her gece uyandığım o zifiri yokluk,
senin adınla şekil bulur.
O şekil bulur da,
ben adını ezberime kazırım.
Kalbim,
seninle ilgili her zerreye sabırla eğilir.
Zaman, tane tane sensizlikle sınanır.
Ne kadar ağırlaşsa da bu yokluk,
ben onu tüy şefkatiyle
kalbimin avuçlarında taşırım.
Ve olur da bir gün gidersen...
Bil ki; ben bana yaramam artık.
Soluk alır başını gider de,
ben hiç bende kalır mıyım?
Ey kubbeme adını nakşetmiş sevgili,
bir ’kal’ duası döner içimde.
Her susuşun bir kıyam,
her vedan bir yıkımdır bana.
Sonsuzluğa adanmış bir ’ol’ kadar
içime mühürledim ben seni...
Ne yapsam ellerim sana değmez,
aklım ermez,
içim söz dinlemez.
Her bir anınla devrilir zaman,
hiçbir lafım, hiçbir sözüm ahenk tutmaz.
Umudum, düşüm
korlar içinde kül olmadan
uslanmaz.
Seni bilmeyen sanır ki suskunluk,
sükûtun kendisidir.
Oysa ki,
en büyük sessizlik,
sensizliğin ta kendisidir.
Ve eğer bir gün gidersen...
Bil ki; ben bana yaramam artık.
Çünkü sen gidersen,
nefes gider,
ten gider,
can gider...
O vakit söyle,
Ben hiç bende kalır mıyım?
7 Temmuz 2025
Serpil ÇavuşoğluKayıt Tarihi : 14.10.2025 15:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!